Τέχνη και Πολιτισμός

Λευκονοιτζιάτισσες φτιάχνουν τα περίφημα λευκονοιτζιάτικα υφαντά

Περιγραφή: 
Στη φωτογραφία απεικονίζονται Λευκονοιτζιάτισσες να φτιάχνουν τα περίφημα λευκονοιτζιάτικα υφαντά.
Δημιουργός: 
Άρης Παναγίδης
Συντελεστής: 
Δήμος Λευκόνοικου
Λέξεις κλειδιά: 
Εκδότης: 
Βιβλιοθήκη Τεχνολογικού Πανεπιστημίου Κύπρου
Δικαιώματα: 
Οι πληροφορίες για την περιγραφή του τεκμηρίου προήλθαν μέσω πληθοπορισμού. Απαγορεύεται η δημοσίευση ή αναπαραγωγή, ηλεκτρονική ή άλλη χωρίς τη γραπτή συγκατάθεση του δημιουργού.
Status: 
Reviewed

Η γιορτή του πορτοκαλιού στην Αμμόχωστο

Περιγραφή: 
‎Απο Yiangos Kleopas‎: Από το 1935 διοργανώνεται η Γιορτή του Πορτοκαλιού: «Η κατ’ έτος διεξαγομένη Εορτή της Πορτοκαλιάς εις την πόλιν μας σημειώνει και περισσοτέραν επιτυχίαν από προηγούμενα έτη. Η πρώτη εορτή επραγματοποιήθη την 15ην Ιανουαρίου 1935 και εσυνεχίσθη καθ’ έκαστον έτος μέχρι του 1939 συμπεριλαμβανομένου, ότε εκηρύχθη ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος. Έπαινος αποδίδεται εις τον πρώτον εμπνευστήν της διοργανώσεως κ. Άνθιμον Πανάρετον, Γεωπόνον, όστις δι’ εγκυκλίου του έσπειρε τον σπόρον διά την εορτήν της Πορτοκαλιάς».[από εφημερίδα της εποχής]. (Ο Πανάρετος το 1931 κυκλοφόρησε το έργο του «Ο Διδάσκαλος Γεωργός ή Γεωργικά Μαθήματα» για τα Δημοτικά σχολεία, έκδοση Σάββα Ιωάννου). Η πρώτη Γιορτή άρχισε με μνη- μόσυνο των πρωτοπόρων στην καλλιέργεια των εσπεριδοειδών, Ευαγγέλη Λοΐζου, Χατζηπέτρου Παπαγεωργίου, και ακολούθησε μαθητική παρέλαση και πλήθος εκδηλώσεων, που προσείλκυσαν πολύ κόσμο και από άλλες πόλεις και χωριά. Πολλοί ξένοι έφθαναν με ειδικό τραίνο, η Γιορτή διαρκούσε τέσσερεις μέρες, η πόλη ολόκληρη έπαιρνε γιορταστική όψη, ενώ κορίτσια της πόλης διαμοίραζαν πορτοκάλια, τα μήλα των Εσπερίδων, στον κόσμο. Περιλάμβανε παρέλαση μαθητών – ελληνικών και οθωμανικών σχολείων – τον χορό των Εσπερίδων από μέλη του ΛΕΑ, προσφορά πορτοκαλιών και χυμού, φιλαρμονικές, χοροεσπερίδα στην Ανόρθωση, ομιλίες για τη θρεπτική αξία του πορτοκαλιού, απαγγελίες λαϊκών ποιητών, κυπριακούς χορούς, συναυλίες, αγώνες κ.ά. στο ΓΣΕ, και τέλος την πομπή των διακοσμημένων με πορτοκάλια αρμάτων και τη στέψη της Βασίλισσας της Πορτοκαλιάς. Η στέψη, όπως και πολλές άλλες εκδηλώσεις – χοροεσπερίδες και γιορτές σωματείων – διοργανωνόταν στο ξενοδοχείο Savoy. Πέρα από τη ψυχαγωγική και επιμορφωτική πτυχή, η Γιορτή συνέβαλλε στην προβολή των εσπεριδοειδών, ενός προϊόντος με μεγάλη οικονομική σημασία για την πόλη. Συμμετείχαν όλες οι οργανώσεις και σωματεία της Αμμοχώστου. Στη διοργάνωσή της συνέβαλλαν όλοι οι παράγοντες και οργανώσεις της πόλης, εφόσον η γιορταστική προβολή του παραδοσιακού αυτού προϊόντος είχε και οικονομικά οφέλη. Χαρακτηριστικό της σημασίας και της μοναδικότητας της Γιορτής είναι το γεγονός ότι το 1974 για τη διοργάνωση συγκροτήθηκαν 7 επιτροπές υπό την προεδρία του Δημάρχου, με τη συμμετοχή 150 πολιτών. Συμμετείχαν τα σχολεία και η νεολαία της πόλης με φιλαρμονικές, παρέλαση διακοσμημένων αρμάτων, χορούς, μουσική, αγώνες, παραστάσεις και διαλέξεις, τη στέψη της Βασίλισσας της Πορτοκαλιάς κλπ. Νεαρές κοπέλες πρόσφεραν στον κόσμο (που συνέρρεε από όλη την Κύπρο) τον γλυκύ καρπό των περιβολιών. Η Γιορτή είχε διακοπεί το 1939 ένεκα του Β΄ Παγκοσμίου, επανήρχισε το 1963 και συνεχίστηκε μέχρι το 1974, μια γιορτή χαράς με παγκύπριο ενδιαφέρον. Τα τελευταία χρόνια ο Δήμος και άλλες οργανώσεις αναβίωσαν τον θεσμό στις ελεύθερες περιοχές. (Αποσπάσματα από το βιβλίο "ΑΜΜΟΧΩΣΤΟΣ, Η ΑΤΕΛΕΙΩΤΗ ΙΣΤΟΡΙΑ'') Παρασκευας Σαμάρας: Η περίοδος που ο Δήμος Αμμοχώστου διοργάνωνε τη Γιορτή του Πορτοκαλιού, ήταν από τα τέλη Φεβρουαρίου μέχρι τα μέσα Μαρτίου. Διαρκούσε 3 έως 4 ημέρες! Για παράδειγμα το 1962 έγινε 28 Φεβρ. μέχρι 3 Μαρτίου , το 1967 από τις 24-26 Φεβρ., το 1971 από τις 14-16 Μαρτίου... Περιλάμβανε ποικίλες δραστηριότητες και εκδηλώσεις . Από τον στολισμό της πόλης μέχρι και την τελετή Βράβευση της Βασίλισσας του πορτοκαλιού . • Εκδηλώσεις στο ΗΡΑΙΟΝ με ομιλητές απαγγελίες , χορωδίες και χορευτικά συγκροτήματα.. • Παρελάσεις ομάδων αλλά και αρμάτων στην οδό Δημοκρατίας προπορευομένης της ΜΠΑΝΤΑΣ, που κατέληγαν στο στάδιο ΓΣΕ όπου οι κερκίδες ήσαν κατάμεστες. Γίνονταν ομιλίες , χοροί από διάφορα συγκροτήματα, Τα άρματα και οι ομάδες παρέλαυναν στο στίβο και η κριτική επιτροπή βράβευε τα άρματα ανάλογα με την επιτυχημένη διακόσμηση και θεματική τους . • Και τελετή βράβευσης της Βασίλισσας της πορτοκαλιάς σε ξενοδοχείο της πόλης την τελευταία ημέρα! Το άρμα με το αγρινό άνηκε στις Συντεχνίες Αμμοχώστου. Το συγκεκριμένο άρμα ήταν του 1970. Διακρίνονται στη φώτο η Όλγα Καζαμία αριστερά και δεξιά η Πίτσα Μαυρομμάτη του Β' Γυμνασίου. Το συγκεκριμένο άρμα πήρε το πρώτο βραβείο το 1971-1972 με τίτλο "Από την Άπω Ανατολή , στην Ευρώπη". Φωτογραφία από το εξώφυλλο (1973) του ετήσιου αφιερωματικού περιοδικού για την γιορτή του πορτοκαλιού του προηγούμενου έτους.
Δημιουργός: 
‎Yiangos Kleopas‎, Παρασκευας Σαμάρας
Συντελεστής: 
Δήμος Αμμοχώστου
Ημερομηνία: 
<1974
Εκδότης: 
Βιβλιοθήκη Τεχνολογικού Πανεπιστημίου Κύπρου
Δικαιώματα: 
Οι πληροφορίες για την περιγραφή του τεκμηρίου προήλθαν μέσω πληθοπορισμού. Απαγορεύεται η δημοσίευση ή αναπαραγωγή, ηλεκτρονική ή άλλη χωρίς τη γραπτή συγκατάθεση του δημιουργού.
Status: 
Reviewed

Μουσικό Σχήμα Spiders

Περιγραφή: 
Στην Αμμόχωστο δημιουργήθηκε το 1969 το μουσικο συγκρότημα Spiders. Το σχήμα αποτελείτουν από τους: Σώτο Χαρτόσια, Ηρώ Χαρτόσια, Νίκος Μέσσιο και Ανδρεαγόρα.
Δημιουργός: 
Constantinou Georgios Vounos, Sotos Chartoshias
Συντελεστής: 
Δήμος Αμμοχώστου
Ημερομηνία: 
1969
Εκδότης: 
Βιβλιοθήκη Τεχνολογικού Πανεπιστημίου Κύπρου
Δικαιώματα: 
Οι πληροφορίες για την περιγραφή του τεκμηρίου προήλθαν μέσω πληθοπορισμού. Απαγορεύεται η δημοσίευση ή αναπαραγωγή, ηλεκτρονική ή άλλη χωρίς τη γραπτή συγκατάθεση του δημιουργού.
Status: 
Reviewed

Γιορτή του Πορτοκαλιού μπροστά απο Α' Γυμνάσιο

Περιγραφή: 
Γιορτή του Πορτοκαλίου μπροστά απο το Α' Γυμνάσιο Αμμοχώστου.
Δημιουργός: 
Nikolaos Diplos
Συντελεστής: 
Δήμος Αμμοχώστου
Ημερομηνία: 
<1974
Εκδότης: 
Βιβλιοθήκη Τεχνολογικού Πανεπιστημίου Κύπρου
Δικαιώματα: 
Οι πληροφορίες για την περιγραφή του τεκμηρίου προήλθαν μέσω πληθοπορισμού. Απαγορεύεται η δημοσίευση ή αναπαραγωγή, ηλεκτρονική ή άλλη χωρίς τη γραπτή συγκατάθεση του δημιουργού.
Status: 
Reviewed

Γιορτή του πορτοκαλιού

Περιγραφή: 
Η Γιορτή του πορτοκαλιού. Στη μέση διακρίνεται η Ζαχαρούλα Χριστοφίδου Ρωσσίδου.
Δημιουργός: 
Zacharoula Christofidou Rossidou
Συντελεστής: 
Δήμος Αμμοχώστου
Ημερομηνία: 
1971
Θεματικές Κατηγορίες: 
Λέξεις κλειδιά: 
Εκδότης: 
Βιβλιοθήκη Τεχνολογικού Πανεπιστημίου Κύπρου
Δικαιώματα: 
Οι πληροφορίες για την περιγραφή του τεκμηρίου προήλθαν μέσω πληθοπορισμού. Απαγορεύεται η δημοσίευση ή αναπαραγωγή, ηλεκτρονική ή άλλη χωρίς τη γραπτή συγκατάθεση του δημιουργού.
Status: 
Reviewed

Η Μαντολινάτα της Ανόρθωσις

Περιγραφή: 
Η φωτογραφία είναι παρμένη από το βιβλίο "Η Ανόρθωσις και η Αμμόχωστος" για τα έτη 1911-13, του Κωνσταντίνου Ριρή, σελίδα 34, έκδοση 1971.
Δημιουργός: 
Celia Hadjihambi Habibi
Συντελεστής: 
Δήμος Αμμοχώστου
Ημερομηνία: 
<1974
Εκδότης: 
Βιβλιοθήκη Τεχνολογικού Πανεπιστημίου Κύπρου
Δικαιώματα: 
Οι πληροφορίες για την περιγραφή του τεκμηρίου προήλθαν μέσω πληθοπορισμού. Απαγορεύεται η δημοσίευση ή αναπαραγωγή, ηλεκτρονική ή άλλη χωρίς τη γραπτή συγκατάθεση του δημιουργού.
Status: 
Reviewed

Κυκλικός κόμβος Αγίας Τριάδας

Περιγραφή: 
Αμμόχωστος 1969. Κυκλικός κόμβος Αγίας Τριάδας (κατά την περίοδο της γιορτής του πορτοκαλιού).
Δημιουργός: 
Kyriacos Kyriacou
Συντελεστής: 
Δήμος Αμμοχώστου
Ημερομηνία: 
1969
Εκδότης: 
Βιβλιοθήκη Τεχνολογικού Πανεπιστημίου Κύπρου
Δικαιώματα: 
Οι πληροφορίες για την περιγραφή του τεκμηρίου προήλθαν μέσω πληθοπορισμού. Απαγορεύεται η δημοσίευση ή αναπαραγωγή, ηλεκτρονική ή άλλη χωρίς τη γραπτή συγκατάθεση του δημιουργού.
Status: 
Reviewed

Λύκειο Ελληνίδων Αμμοχώστου

Περιγραφή: 
Ο ΝΑΟΣ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ Λύκειο Ελληνίδων Αμμοχώστου...Λεωφόρος Δημοκρατίας, Αμμόχωστος.. 30/01/1930 Ίδρυση ΛΥΚΕΙΟΥ ΕΛΛΗΝΙΔΩΝ ΑΜΜΟΧΩΣΤΟΥ 1930 Ίδρυση Ωδείου (διδάσκονται μουσικά όργανα, απαγγελία, Ρυθμική Γυμναστική, μπαλέτο, θέατρο) και Μουσικοφιλογικών Τεϊων (όπου παρουσιάζονται τα επιτεύγματα του Ωδείου) Ίδρυση Κυριακάτικου Σχολείου Ίδρυση Βιβλιοθήκης Ίδρυση Μαντολινάτας Ίδρυση Θεατρικού Ομίλου ΙΔΡΥΤΙΚΑ ΜΕΛΗ Μαρία Π. Ιωάννου Μαρία Λοιζίδου – Οικονόμου Γιαννούλα Φιλίππου – Παναγιωτίδου Φυλλίτσα Καψουράχη – Απέγητου Χρυσάνθη Μαραγκού – Συμεωνίδου Κατίνα Φαλά – Παντελίδου
Δημιουργός: 
Pavlos Iacovou‎
Συντελεστής: 
Δήμος Αμμοχώστου
Ημερομηνία: 
>1974
Εκδότης: 
Βιβλιοθήκη Τεχνολογικού Πανεπιστημίου Κύπρου
Δικαιώματα: 
Οι πληροφορίες για την περιγραφή του τεκμηρίου προήλθαν μέσω πληθοπορισμού. Απαγορεύεται η δημοσίευση ή αναπαραγωγή, ηλεκτρονική ή άλλη χωρίς τη γραπτή συγκατάθεση του δημιουργού.
Status: 
Reviewed

Κινηματοθεάτρα Αμμοχώστου

Περιγραφή: 
H παρουσίαση των κινηματοθεάτρων της Αμμοχώστου σήμερα είναι το μικρότερο δείγμα εκτίμησης στούς ανθρώπους που οραματίστηκαν, δούλεψαν και εδρέωσαν τα κινηματοθέατρα της Αμμοχώστου. Μία μορφή όχι μόνο ψυχαγωγίας, κοινωνικοποίησης αλλά και καλλιέργειας μιάς και πολλά θεατρικά, μουσικά, χορευτικά σχήματα ταχυδακτυλουργοί, μάγοι από το εξωτερικό, κυρίως την Ελλάδα, έδιναν συχνά παραστάσεις για το κοινό της Αμμοχώστου. Υπήρξαν ο χώρος οικογενειακών εξόδων. Οι κυρίες και δεσποινίδες εμφανίζονταν απαραίτητα με τα καλά τους. Εδώ δημιουργούνταν οι πρώτες γνωριμίες, τα πρώτα φλέρτ, εδώ ήταν ο χώρος που συχνά «ψήνονταν» τα συνοικέσια. Πολλές νεαρές οικογένειες έφερναν τα βρέφη μαζί τους μέσα στα αμαξάκια τους. Τα άφηναν στο προθάλαμο σίγουρες ότι κανείς δεν θα τα ενοχλούσε.. ¨Οταν αυτά καμμιά φορά έκλαιγαν, οι μητέρες τα αποκοίμιζαν θηλάζοντας τα. Επέστρεφαν μετά στη θέση τους για να απολαύσουν την υπόλοιπη παράσταση. Υπάρχει ακόμη μιά άλλη διάσταση των κινηματογράφων Αμμοχώστου, ιδιοκτητών και συνεργατών τους, την οποίαν οι νεώτεροι πιθανόν να μη γνωρίζουν ούτε και να υποψιάζονται. Αυτή της συμβολής τους στον Απελευθερωτικό Αγώνα της ΕΟΚΑ, και για το τίμημα το οποίο προσέφεραν. Το αναφέρουμε μόνο επιγραμματικά. Οι ώρες παραστάσεων ήταν ανάλογες με τις ώρες αναχωρήσεων των τελευταίων λεωφορείων για τα χωριά. Παλαιότερα οι παραστάσεις τοποθετούνται γύρω στίς 5.00 μ.μ., αργότερα 6. μ.μ. και πιό πρόσφατα 7.30 μ.μ. με 2η παράσταση στις 9.45 μ.μ. Υπήρχαν ακόμη και οι απογευματινές παραστάσεις στις 1.30 το μεσημέρι. Σ’αυτές τις παραστάσεις έπαιζαν δύο κινηματογραφικά έργα, ένα το οποίο ήταν επανάλειψη, συνήθως μικρότερου μήκους, είτε κάποιο επεισοδιακό, (κάτι ανάλογο με τις σημερινές σειρές της τηλεόρασης). Ακολουθούσε το έργο της ημέρας. Πρίν την έναρξη της κάθε παράστασης καθώς και κατά το διάλειμα οι θεατές ψυχαγωγούνταν με τους τελευταίους μουσικούς δίσκους. Αμέσως μετά ακολουθούσαν τα ντοκιμαντέρ και τα «Επίκαιρα» καθώς και εμπορικές διαφημίσεις. Οι διαφημίσεις ήταν τυπωμένες πάνω σε γυάλινα πλακάκια, πολλές φορές γραμμένες στο χέρι με σινική μελάνη. Ο γνωστός μας «Ουλής», περιφερόταν στήν πλατεία πουλώντας αναψυκτικά και.............παγωτούδι με το κουταλούδι».. Εξω απο τα κινηματοθέατρα παρατάσσονταν τα καρροτσάκια των πλανόδιων μικροπωλητών και σαντουιτσήδων με αρχηγό τον Πάτσαλο (φραντζολάκι, Μπλού μπάντ, ρόστο πίκλες και ξυδάτα). Οι παραστάσεις που γέμιζαν συνήθως ήταν παλαιότερα αυτές της Κυριακής. Σταδιακά προωθήθηκε με μεγάλη επιτυχία και το Σάββατο. ¨Οταν την Τρίτη βράδυ δεν είχε θεατρική παράσταση από Κυπριακό Θίασο, δίνονταν προσκλήσεις στις κυρίες για δωρεάν παρακολούθηση του έργου της Τρίτης. Οι πρώτες διαφημίσεις γίνονταν με φυλλάδια τα οποία έγραφαν το όνομα του κινηματογράφου, του έργου, ημέρες προβολής, τους πρωταγωνιστές και σύντομη περίληψη με κατάληξη «Το τέλος επι της Οθόνης». Αυτα τα φυλλάδια διανέμονταν από πόρτα σε πόρτα κάθε Δευτέρα από τον Ουλή και............πιός θυμάται τον γνωστότατο Χαριλλή, με το παληό παιδικό αμαξάκι φορτωμένο εφημερίδες και φυλλάδια του σινεμά να παίρνει βόλτα το Βαρώσι γειτονιά γειτονιά, ακούραστα και σταθερά. Για πιό παραστατική διαφήμιση επιστρατευόταν ενίοτε και ο Ουλής ο οποίος περιφερόταν στούς δρόμους της πόλης διαφημίζοντας με τηλεβόα την παράσταση. Καμμιά φορά κυκλοφορούσε και αυτοκίνητο με μεγάφωνο για «ΝΑ ΜΗΝ ΛΕΊΨΕΙ ΚΑΝΕΙΣ». . Ελλείψει Δημοτικού Θεάτρου τα κινηματοθέατρα, κυρίως το Χατζηχαμπή και Ηραίον που ήταν τα κατά κόρον κεντρικά, και που με την γειτονία τους έδιναν κατά κάποιο τρόπο ένα χρώμα πιάτσας διασκέδασης στην περιοχή, χρησίμευαν σαν επίσημοι χώροι συγκέντρωσης. Κομματικές Συγκεντρώσεις, Παρουσιάσεις Υποψηφίων, Ιδρυτικές Συνελεύσεις των Συντεχνιών, Επετειακές Ομιλίες για τούς εορτασμούς της 28ης Οκτ. και 25ης Μαρτίου. Μετά την ανακήρυξη της Δημοκρατίας προστέθηκε και αυτή της 1ης Απριλίου. Χριστουγενιάτικοι Σχολικοί Εορτασμοί των Γυμνασίων που δεν διέθεταν δικό τους θέατρο, Σχολικές Χριστουγεννιάτικες και άλλες Θεατρικές Παραστάσεις, Αρχαία Τραγωδία – Iφιγένιεα Εν Ταύροις – από τα Γυμνάσια Αρρένων και Θηλέων Αμμοχώστου, στο Ηραίο το 1958 – 1959, φιλοξενούνταν στα κινηματοθέατρα. Παρουσιάστηκε ακόμη και η ¨Οπερα ¨»La Traviata» από κάποιο Ιταλικό σχήμα , στο Ηραίο,γύρω στο 1950, με την συμβολή του Δημήτρη Τυρίμου, πατέρα του σημερινού γνωστού πιανίστα Μαρτίνου Τυρίμου. Πρωινές και απογευματινές παραστάσεις για τους μαθητές, βραδυνές για τους Επισήμους, ενήλικες, γονείς και άλλο κοινό. Η Επίσημη Εναρξη της Γιορτής του Πορτοκαλιού γινόταν στα Κινηματοθέατρα υπό την αιγίδα του Προέδρου της Δημοκρατίας Αρχιεπισκόπου Μακαρίου. Και οι αίθουσες πάντα διακοσμούνταν ανάλογα με την περίσταση. Με γαλανόλευκες σημαιούλες, με κλαδιά πορτοκαλιάς, είτε το Χριστουγενιάτικο Δέντρο. Σημαντικότατη γιορτή ήταν αυτή της Παραμονής της Πρωτοχρονιάς με «Πλούσια Κλήρωση Δώρων». Το παλαιότερο τεκμήριο που έχω στα χέρια μου μέχρι στιγμής είναι μιά αναφορά στο Κινηματοθέατρο Χατζηχαμπή της εφημερίδας «ΝΕΟΣ ΚΥΠΡΙΑΚΟΣ ΦΥΛΑΞ» στήν έκδωση με ημερομηνία 3 Μαίου 1937, η οποία αναδημοσιεύθηκε πρίν λίγα χρόνια, από την εφημερίδα «ΠΟΛΙΤΗΣ». Η λειτουργία του κινηματοθεάτρου τοποθετείται γύρω στα 1928-1932, επί βωβού κινηματογράφου. Χωρητικότητας 950 περίπου θέσεων, ήταν η πραγματοποίηση ενός μεγαλεπίβολου οράματος του προοδευτικού εμπόρου/καραβοκύρη Δημήτρη Χατζηχαμπή. Χτίστηκε σε οικόπεδα από την προίκα της συζύγου του, Μαρίτσας Χατζηκουμή, στην γωνία των οδών «Εδουάρδου», (επί Αγγλοκρατίας) μετανομασθείσα σε «Δημοκρατίας» μετά την ανακήρυξη της Ανεξαρτησίας, και Πρωταγόρου. Η συμπλήρωση της κατασκευής του κινηματοθεάτρου διήρκεσε σειρά χρόνων. Είναι ένα επιβλητικό αρχιτεκτονικό, νεοκλασσικό κτίριο. Χτισμένο εξ’ολοκλήρου από πέτρα, ειδικά για κινηματοθέατρο, διέθετε την υποδομή και χώρους που απαιτούνταν τόσο για την φιλοξενία θιάσων, καμαρίνια, χώρο υποβολέα, πιάνο για τις μουσικοχορευτικές επιθεωρήσεις που ήταν τόσο της μόδας την τότε εποχή, γραφεία, καντίνα. Πολλοί θεατές απολάμβαναν μυρωδάτο καφέ ψημένο στήν άμμο, σερβιρισμένο σε δίσκους, μέσα στην πλατεία καθώς παρακολουθούσαν την παράσταση. Εξωτερικά είχε καλυμένες βεράντες με καμάρες Στο βάθος της κάτω βεράντας ήταν οι προθήκες για τις φωτογραφίες οι αφίσες που διαφήμιζαν τις κινηματογραφικές, θεατρικές και άλλες παραστάσεις της εβδομάδας. Οι καρέκλες ήταν ξύλινες που σε κατοπινή ανακαίνιση αντικαταστάθηκαν με πολυθρόνες (περίπου 850 θέσεις). Εκτός από την πλατεία και τον εξώστη διέθετε δύο θεωρεία, τις «βαρκούλες» μπροστά, δεξιά και αριστερά του εξώστη, κατά τα πρότυπα των θεάτρων του εξωτερικού. Το καλοκαιρινό ΧΑΤΖΗΧΑΜΠΗ αρχικά λειτουργούσε δίπλα από το χειμερινό στήν απέναντι γωνία του ΗΡΑΙΟΝ. Αργότερα λειτούργησε το καινούριο καλοκαιρινό, στην οδό Παρθενώνος, πάροδος της Δημοκρατίας που ξεκινούσε απέναντι από την κεντρική είσοδο του Χειμερινού κινηματοθεάτρου. Ηταν καθαρά κινηματογράφος. Διέθετε μεγάλη οθόνη την οποία στόλιζε ένα πλούσιο παρτέρι γεμάτο με όλων των ποικιλιών και χρωμάτων γαρυφαλιές. Συνιδιοκτησία των τριών παιδιών του Δημήτρη Χατζηχαμπή, Παναγιώτας Δημητρίου, Δέσποινας Μότη και Χαμπή Χατζηχαμπή. Εδώ έπαιξε το 2ο εργο σινεμασκόπ που γυρίστηκε. Ο Ϋφαλος των Δώδεκα Μιλίων, φίλμ το οποίο έγινε και ιδιαίτερα αγαπητό λόγω της σκηνής με τον Ελληνορθόδοξο Ιερέα. Το πρώτο σινεμασκόπ, ο Χιτώνας, εάν δεν με απατά η μνήμη μου έπαιξε το χειμώνα. Οι μηχανές που χρησιμοποιούνταν και στούς δύο κινηματογράφους ήταν ¨<<Κκάλι>>. Λειτουργούσαν με κάρβουνο. Τα γράμματα ήταν ξέχωρα και έπρεπε να συντονίζεται η προβολή τους σύμφωνα με την ανάπτυξη της πλοκής του έργου και τον ξενόφωνο διάλογο. Οι ταινίες συχνά κόβονταν. Τις ξανακολλούσαν με περισσή μαεστρία για να μην χαλά η ροή της εικόνας. Τα μπαλκόνια δεξιά και αριστερά από τον κινηματογράφο γέμιζαν από τον περίοικους που παρακολουθούσαν τα φίλμς στην δροσιά της νύκτας. Ακόμη και οι τουρίστες από το Φαμακούστα Πάλας παιρνούσαν τα βράδυα τους απολαμβάνοντας τις παραστάσεις. ΟΛΥΜΠΙΑ Το πρώτο σινεμά που τέθηκε σε λειτουργία, στην οδό Οδυσσέως. Ιδιοκτήτης ο αείμνηστος Ευαγόρας Παντελίδης. Μετετράπηκε από αποθήκη σε κινηματογράφο. Μικρής χωρητικότητας με κατηφορική κλήση. Φιλοξένησε εκτός των άλλων τον παρουσιαστή/τραγουδιστή Γιώργο Οικονομίδη, το περίφημο χορευτικό ντουέτο Γιάννη Φλερύ και Λίντα Αλμα. Εδώ έπαιξε και το περίφημο φίλμ «Εξοδος» τον Σεπτέμβριο του 1962, με πρωταγωνιστή τον Πώλ Νιούμαν. Ας σημειωθεί ότι το φίλμ γυρίστηκε στην Αμμόχωστο, με Κυπρίους κομπάρσους μεταξύ αυτών πολλοί γνωστοί Αμμοχωστιανοί. Το πιο όμορφο ίσως από τα καλοκαιρινά σινεμά ήταν αυτό του ΟΛΥΜΠΙΑ με τις πυκνές Αροδάφνες στο φράχτη, καβάφες, μιά μυξιά και πολλά άλλα δένδρα. Πίσω από το σπίτι αείμηστου Χαρίλαου Παντελίδη υπήρχε μιά αποθήκη για τα τράκτορ τα οποία εισήγαγε και εμπορευόταν. Αυτά τα τράκτορ χρησίμευαν σαν γαλαρίες για τους νεαρούς τότε, Καλλίμαχο Παντελίδη και φίλους του Αντωνάκη Αντωνίου, Ανδρέα και Συμεών Μάτση καί άλλους. Ας σημειωθεί ότι οι πρώτες προβολές βωβού κινηματογράφου έγιναν σε αίθουσα του Ξενοδοχείου Σαβόυ. ΗΡΑΙΟ Σύμφωνα με βιτεοσκοπημένη συνέντευξη που έδωσε ο ιδιοκτήτης Ανδρέας Παπαγεωργίου στον Δημοσιογράφο του ΡΙΚ κ. Χαραλάμπους το 2000, στις 21 Απρ. 1943 λειτούργησε πρώτο το καλοκαιρινό Ηραίο (1400 θέσεις). Ενάμιση χρόνο αργότερα, δηλαδη τον Νοέμβριο του 1944, λειτούργησε και το χειμερινό Κινηματοθέατρο, 1,200 περίπου θέσεων. ¨Ηταν ένα πολύ μοντέρνο γωνιακό ημικύκλιο οικοδόμημα τού οποίου πολύ δύσκολα καθώριζες τον προσανατολισμό. Πάντοτε σύμφωνα με την μαρτυρία του «Αντρίκκου» την λύση και απάντηση στα στοιχείματα στον «καφενέ» έδωσε ο τότε Λιμενάρχης Ανδρέας Καντούνας ο οποίος ώντας πλοίαρχος έβγαλε την πυξίδα και απεφάνθη. Βορειοδυτικό, κρούοντας την λήξη των στοιχειμάτων με την καταβολή τού στοιχείματος, ενός μυρωδάτου μερακλίτικου καφέ. Στήν συνέντευξη του ο Ανδρέας αναφέρεται στα επισοδειακά έργα, στους πολλούς Ελληνικούς θιάσους που φιλοξενήθηκαν και κατονόμασε πολλούς. Αναφέρεται ακόμη σε κονσέρτα τα οποία δίδονταν από κάποιο σχήμα Πρωτευουσιάνικο καθώς και στην Εορτή του Πορτοκαλιού, σε Κομματικές Συγκεντρώσεις, Χορούς, στην Εορταστική Εκδήλωση της Παραμονής της Πρωτοχρονιάς. Μας μίλησε ακόμη για την κατάσχεση του Κινηματογράφου το 1957, από τους Αγγλους και την ανατίναξη μέρους του κινηματογράφου από τους ίδιους, με φοβερές ζημιές στήν οικοδομή, μηχανήματα και καθίσματα. Λίγο αργότερα ακολούθησε η ανατίναξη της ΑΝΟΡΘΩΣΗΣ. Μεγάλο οικονομικό πλήγμα. Μόνη ηθική ικανοποίηση η στήριξη/συμπαράσταση/κατανόηση που έτυχε από τους συμπολίτες του. Σκηνές από την ανατίναξη υπάρχουν στα αρχεία του ΡΙΚ και προβάλλονται στη βιτεοσκοπημένη συνέντευξη. Φαίνεται καθαρά η όψη του κινηματοθεάτρου τόσο πριν, κατά την διάρκεια, όσο και μετά την ανατίναξη. Οι εργασίες για την επαναστήλωση του κινηματοθεάτρου καθώς και η διαμάχη για την επιστροφή του στους ιδιοκτήτες (τον πατέρα του Ανδρέα, Γιώργο Παπαγεωργίου τον γνωστό Ξυλέμπορα ο οποίος ήταν τότε εν ζωή) κόστισαν την εποχή εκείνη κάπου 30,000 λίρες και διάρκεσαν 4 περίπου χρόνια. Το Καλοκαιρινό ΗΡΑΙΟ, πισω από το χειμερινό και απέναντι από τα σουβλιτζήδικα της Δημοτικής Αγοράς, είχε μια μοναδική ιδιομορφία. Εκτός από τις θέσεις στην πλατεία διέθετε και θέσεις εξώστη. Λουζόταν δε μέσα στα άνθη. ΡΙΟ. Καλοκαιρινό κινηματοθέατρο στήν οδό Ελευθερίας. Ιδιοκτησία του Κυρ. Σοφόκλη Στυλιανού. Πνιγμένο στα γιασεμιά. Λειτούργησε γύρω στην πρώτη πενταετία του 1955. ¨Ηταν το μεγαλύτερο σε χωρητικότητα καλοκαιρινό κινηματοθέατρο της Αμμοχώστου (1400 περίπου καθίσματα) και το μοναδικό που φιλοξενούσε τους καλοκαιρινούς μήνες τις θεατρικές παραστάσεις των Κυπριακών Θιάσων και όχι μόνο. Λειτούργησε αρχικά από τον ίδιο τον Κον Σοφόκλη με παραστάσεις Μίκυ Μάους- Ντίσνευ Λάντ. Στην πορεία παρεχωρήθη για διαχείρηση στο Χατζηχαμπή. Οι πιο προνομιούχες θέσεις ήταν αυτές του μπαλκονιού της Οικ. Κυριάκου Φάρτα, που κάθε βράδυ γέμιζαν από φίλους και συγγενείς. Παρακολουθώντας την παράσταση στην άνεση της βεράντας της οικ. Φάρτα απολάμβαναν ταυτόχρονα τα νοστιμότατα τραταμέντα της κας Νίτσας. Παραστάσεις που σημείωσαν μεγάλη επιτυχία μεταξύ άλλων αυτή του μάγου Βαγκάτρα. ΙΝΤΕΑΛ Χειμερινό στην οδό Μεγάλου Αλεξάνδρου, πρός την εκκλησία Σταυρού. Η λειτουργία του τοποθετείται κάπου γύρω στα μέσα της δεκαετίας του 1950. Αρχικά ήταν αποθήκη η οποία μετετράπη σε σινεμά απο τον ιδιοκτήτη Μήτσο Μηλιώτη. Χωρητικότητας 850 περίπου θέσεων μοιρασμένες σε πλατεία και εξώστη. Είχε καινούριες αλουμίνιο μεταλλικές μηχανές Σινεμεκάνικα .Ενα υπόγειο μέρος παρέμεινε σαν αποθήκη η οποία ένα διάστημα τον καιρό της ΕΟΚΑ, είχε χρησιμοποιηθεί από τους Αγγλους σαν ΝΑΦΙ/αποθήκη επίπλων. Γύρω στα 1956-58 αυτή η αποθήκη υπέστη εμπρησμό ο οποίος όμως δεν επεκτάθηκε στο κινηματοθέατρο ούτε και επηρέασε την λειτοργία του. Φιλοξενήθηκαν Ελληνικοί και Κυπριακοί θίασοι. Δώθηκαν ρεσιτάλ πιάνου με πιο σημαντικό αυτό του τυφλού Έλληνα πιανίστα Κυρ. Θεμελή γύρω στα 1958-1960. Σε μεμονωμένες περιπτώσεις η πλατεία χρησιμοποιήθηκε για καρναβαλίστικους χορούς. Λιγο αργότερα της λειτουργίας του χειμερινού κινηματοθεάτρου, ακολούθησε η λειτουργία του καλοκαιρινό ΙΝΤΕΑΛ στην οδό Δημοκρατίας. ΕΡΕΧΘΕΙΟΝ στην οδό Μαραθώνος και Κάτω Βαρωσίων. Ιδιοκτησία των Οικογενειών Ανδρέα Χατζηπιερή, Στέλιου Ιωνά και Μαρούλας Κωνσταντίνου. Μικρό, συνοικιακό καλοκαιρινό και χειμερινό σινεμά. Ειδικά το καλοκαιρινό ήταν όμορφο και γουστόζικο στη δροσιά της νύκτας, γεμάτο κατά κύριο λόγο από νεολαία. Πρόσφερε μιά ιδιαίτερη νότα στην συνοικία των Κάτω Βαρωσίων. Λειτούργησε την δεκαετία 61-71. Στο τέλος διαλύθηκε σαν κινηματογραφική επιχείρηση. Το χειμερινό μετετράπη σε εργοστάσιο παρασκευής καλτσών. Το καλοκαιρινό οικοπεδοποιήθηκε και πουλήθηκε σαν οικόπεδα. ΑΠΟΛΛΩΝ. Μικρός χειμερινός κινηματογράφος στην οδό Αισχύλου, πίσω από το καλοκαιρινό ΙΝΤΕΑΛ, οποίος μας φαινόταν μινιόν συγκρινόμενος με τούς άλλους κινηματογράφους της Αμμοχώστου. Σήμερα μπορεί να συγκριθεί με τους μοντέρνους κινηματογράφους που είναι τώρα σε λειτουργία. Χρησιμοποιήθηκε εκτενέστατα για τις μαθητικές παραστάσεις. Τα έσοδα των παραστάσεων χρησιμοποιούνταν για την επιδότηση της καλοκαιρινής εκπαιδευτικής επίσκεψης των απόρων μαθητών/μαθητριών στην Ελλάδα, στο τέλος της Πέμπτης Γυμνασίου. Η πληρότης έφθανε στο αδιαχώρητο γύρω στο 1964-65 χάρη στο Δημοφιλέστατο Παιδί του Λαού Νίκο Ξανθόπουλο πρωταγωνιστή και τραγουδιστή δακρύβρεχτων Ελληνικών ταινιών απο τη μια πλευρά και την Αντζη Ντίκινσον από την άλλη, με τα υπέροχα πόδια. Υπήρχε και καλοκαιρινό πίσω απο την καφετηρία. «Ρόδο», στην οδό Δημοκρατίας, απέναντι από το Δημόσιο Κήπο.
Δημιουργός: 
Kyriacos Kyriacou, Σειλια Χ'χαμπή Χαπίπη
Συντελεστής: 
Δήμος Αμμοχώστου
Ημερομηνία: 
<1974
Λέξεις κλειδιά: 
Εκδότης: 
Βιβλιοθήκη Τεχνολογικού Πανεπιστημίου Κύπρου
Δικαιώματα: 
Οι πληροφορίες για την περιγραφή του τεκμηρίου προήλθαν μέσω πληθοπορισμού. Απαγορεύεται η δημοσίευση ή αναπαραγωγή, ηλεκτρονική ή άλλη χωρίς τη γραπτή συγκατάθεση του δημιουργού.
Status: 
Reviewed

The Four Aces

Περιγραφή: 
Μουσικό συγκρότημα νεαρών στην Αμμόχωστο.
Δημιουργός: 
Constantinou Georgios Vounos
Συντελεστής: 
Δήμος Αμμοχώστου
Ημερομηνία: 
<1974
Θεματικές Κατηγορίες: 
Λέξεις κλειδιά: 
Εκδότης: 
Βιβλιοθήκη Τεχνολογικού Πανεπιστημίου Κύπρου
Δικαιώματα: 
Οι πληροφορίες για την περιγραφή του τεκμηρίου προήλθαν μέσω πληθοπορισμού. Απαγορεύεται η δημοσίευση ή αναπαραγωγή, ηλεκτρονική ή άλλη χωρίς τη γραπτή συγκατάθεση του δημιουργού.
Status: 
Reviewed